bron: Confessioneel Credo, 12 januari 2023

MATTHEÜS 5:1A: ‘TOEN HIJ NU DE SCHAREN ZAG, GING
HIJ DE BERG OP’.


LEREN
op de berg: In de Bergrede leert
Jezus ons over het leven met God en
de ander. Wees liefdevol. Haat de vijand
niet, draai hem ook de andere wang
toe, stapel het vuur van goedheid op
zijn hoofd. Wees hulpvaardig. Reik de
behoeftige een beker koud water, geef
de arme een kledingstuk. Laat de linkerhand niet weten wat de rechterhand
doet. Ga in de binnenkamer en bid tot
de hemelse Vader die in het verborgene
ziet. Zoek de blijvende schat boven al
wat er op aarde is. Bouw op de geestelijke rots en volg het smalle pad van
het Koninkrijk. Lessen voor praktisch
christendom. Jezus legt de lat wel hoog.
Wie kan dat nakomen? Jezus geeft Zijn
zaligsprekingen aan een schare die de
wet niet kent. Maar de Herder Jezus
heeft hart voor de kwetsbare schare.
De mensen voelen aan dat ze door
Hem moeten worden geholpen.

LIJDEN
op de berg: De Bergrede is
Christus’ eigen werkprogramma. Hij was
trouw aan Gods roeping en heeft onze
taak op Zich genomen. Zelf ontving Hij
daarvoor het zondaarsloon. Hij daalde
van de berg in Galilea af om de kruisheuvel in Jeruzalem te beklimmen. De
lat ligt hoog op Golgotha. Het vuur van
de heilige God trok door Hem heen. Op
een altaar in een donker heiligdom werd
Christus het Offerlam dat de schuld van
menselijk falen heeft gedragen. Hij vervulde de wet, gaf God de eer en maakte
heel wat in de schepping gebroken was.
Nu komen Vader en Zoon ons ten goede
en door de Geest wordt het Evangelie
van de verzoening aan ons geleerd.
Het christelijk geloof geeft antwoord op
vragen die je niet zomaar stelt, maar
de weg leidt er wel naar toe. O hoogt’
en diepte, looft nu God, aanbidt Zijn
heiligheid!

LEVEN
op de berg: Wij leven in de Lage
Landen. Het kan ons moedeloos maken
dat het vlakke leven ons en anderen
zo te pakken heeft. In een zware tijd
wilde dr. O. Noordmans in een brief zijn
kinderen bemoedigen: ‘Lijden en dienen
zijn de beide scharnieren, waarop het
koninkrijk der hemelen draait. Zo houdt
het geloof op een spel te zijn. Het gaat
om redding van een reële wereld en
niet om gedachten over die wereld. Het
Evangelie neemt toe, het houdt niet
op, het is als een mosterdzaad’. Ook
in tegenvallende tijden kunnen we op
het Woord bouwen. De lat – het ideaal
van de berg – ligt hoog. We zullen het
hogerop moeten zoeken. ‘Als het ideaal
weg is, dan zijn we ook zelf weg’, zei dr.
A.J.Th. Jonker eens in een lezing voor
predikanten. Hang daarom de ruif niet
te laag. We hopen er te komen. Onder
de druk van de tijd – zwaartekracht,
tegenwind – worden we veerkrachtig
gemaakt. We zijn er nog niet, maar gaan
de heerlijke berg tegemoet, voor de
schare die behouden wordt.

dr. Barend H. Weegink (Katwijk aan Zee)